Onlangs zijn voor de aan te leggen wegen op eiland 5 in Rengerswetering de straatnamen vastgesteld. Daarbij werd opnieuw een keuze gemaakt uit het historische namengoed zoals dat vroeger in (de omgeving van) deze wijk werd gebruikt. Namen die soms al eeuwen geleden zijn ontstaan en in de loop van de tijd in het vergeetboek zijn geraakt. Dat kwam door verkoop, door het realiseren van uitbreidingsplannen en tijdsverloop. Dat is jammer want die namen zeggen vaak iets over het gebruik van de grond, de eigenaar, de gesteldheid enzovoorts. Het is mooi en uniek dat deze namen nu in onze omgeving een nieuwe toekomst krijgen.

De nieuwe wegen in Rengerswetering krijgen de volgende namen: Hoge Hof, Lage Hof, Laakhof, Vijverhof, Veenhof en Doornhof. Allemaal namen die eindigen op ‘hof’. De straatnamen op de eerste eilanden eindigden steeds op ‘kamp’ en in het midden werd het achtervoegsel ‘land’ toegevoegd. Die verschillende achtervoegsels maken niet altijd onderdeel uit van de oorspronkelijke veldnaam. De oorspronkelijke namen zijn in dit geval: de Doorn, de Laakkamp, De Vijver en ’t Veen. De Lage en Hoge hof kwamen van oudsher in deze vorm voor.

De toevoeging ‘hof’ is bedoelt om daarmee een soort van eenheid te creëren. Daarvoor moesten de oorspronkelijke namen enigszins worden aangepast. Een vereiste is immers dat straatnamen kort zijn en vooral duidelijk uit te spreken en te schrijven. Namen in dialect zijn om die reden minder gewenst.

Vaak is de oorspronkelijke betekenis van de veldnaam te herleiden, maar helemaal zeker is dat niet. Bij de Hoge en Lage Hof spreekt dat voor zich. Veldnamen met ‘doorn’ erin herinneren aan het feit, dat in het verleden percelen soms omgeven werden door heggen, bomen en struiken die met doornen bezet waren. De meest voorkomende begroeiing was de hagedoorn. Doornig struikgewas vormde een moeilijk doordringbare hindernis voor het wild, dat zich te goed wilde doen aan de akkerbouwgewassen.

Vijver kan een andere naam zijn voor ‘waterplas’, zoals een waai, maar het kan ook een benaming zijn voor ‘drinkwaterplaatsen voor het vee’. De Laakkamp lag oorspronkelijk bij de Laak en daardoor is deze benaming niet moeilijk te herleiden. ’t Veen tot slot wijst op een stuk dat vooral uit veen bestond.

Met deze straatnamen is weer een stuk cultuurhistorie van de gemeente Bunschoten voor lange tijd vastgelegd. Doordat de namen oorspronkelijk in de polders werden gebruikt, horen ze bij dit gebied. Het zijn ook namen die uniek en meer waarde hebben dan het gebruiken van namen van bijvoorbeeld componisten, schilders of ontdekkingsreizigers die geen enkele relatie hebben met de gemeente Bunschoten. Dat zijn ook namen die in veel andere plaatsen voorkomen.

De nieuwe straatnamen, waarover ook het Centrum voor Erfgoed & Cultuur is geraadpleegd, leggen weer een stuk historie vast. Zo gaat achter een eenvoudige straatnaam, soms een hele geschiedenis schuil.