Klaas van den Berg Johanneszn werd op 24 september 1922 geboren in Genemuiden. Hij overleed in het Duitse Frankfurt am Main op woensdag 24 februari 1943.

Het gezin Van den Berg was kort voor de oorlog naar Spakenburg verhuisd omdat er in Genemuiden onvoldoende gelegenheid was om na de inpoldering van de Noordoostpolder te blijven vissen. Ze gingen wonen in een huis aan de Zuidwenk. Klaas werkte als draaier op de Knopenfabriek. Hij kwam in Frankfurt terecht vanwege de zogeheten Arbeitseinsatz. Dat was de gedwongen tewerkstelling in de Duitse industrie of op het platteland. Dat was nodig omdat veel Duitsers als militair waren opgeroepen. Naar schatting ruim een half miljoen Nederlanders zijn in Duitsland werkzaam geweest, sommigen vrijwillig maar de meesten tegen hun wil. 



In de overlijdensakte, die is opgemaakt door een ambtenaar van de burgerlijke stand aldaar, is niet aangegeven waaraan de 22-jarige, ongehuwde Klaas is overleden. Uit andere bronnen blijkt het een langdurige ernstige kwaal te zijn geweest. Deze eindigde met een longontsteking in combinatie met een falende bloedsomloop. Andere bronnen spreken over het feit dat hij aan heimwee is gestorven. Tijdens zijn ziekte is hij door zijn moeder bezocht. Hij is door een Duitse dominee begraven. Andere Spakenburgers, die ook in Duitsland verbleven, hebben zijn teraardebestelling bijgewoond. Op 9 mei 1951 werd hij eervol herbegraven in Bunschoten. Op zijn grafsteen staat de Bijbeltekst uit Mattheus 10:28: ‘En vreest u niet voor degenen, die het lichaam doden, en de ziel niet kunnen doden; maar vreest veel meer Hem, Die beide ziel en lichaam kan verderven in de hel’.