Het eerlijke antwoord daarop is negatief. Het heeft geen bijzondere betekenis. Maar dat is niet het hele verhaal. Er is wel iets over te vertellen. De architect van wat begon als de K. van Amerongenschool, was architect Taeke Sikma uit Amersfoort. In Amersfoort werkte hij soms samen met de architect B.W. Plooy. Ze waren aanhangers van de zogenaamde Amsterdamse school. Een stroming in de Nederlandse bouw- en sierkunst die vanaf 1916 opgang maakte en wordt gekenmerkt door uitbundige versieringen en materiaalgebruik. Vooral is er ook aandacht voor de ruimtelijke rol van de architectuur.

In 1928 werden door de architecten Plooy en Sikma twee schoolgebouwen gerealiseerd in Amersfoort. Een in de wijk Kruiskamp en een in de wijk Berg-Zuid. Al of niet afgesproken, werd op de knik van elk schoolgebouw een torentje gerealiseerd. Daarmee gaven ze als het ware een visitekaartje af. Toen Sikma kort daarop de opdracht kreeg voor de bouw van een school in Bunschoten, projecteerde hij ook hier een torentje op de knik van het gebouw. Er zijn nog meer kenmerken die de verschillende schoolgebouwen gemeen hebben, maar het gaat te ver daarop in te gaan.

Het torentje geeft allure aan het schoolgebouw en een direct herkenningspunt. Aan de onderkant van het torentje is groot achtkantig glas in lood raam aangebracht waardoor licht in de onderliggende hal valt. Al is dat waarschijnlijk veel minder bekend dat het torentje op het dak.

Kortom, het torentje heeft geen speciale betekenis, maar is wel speciaal in die zin dat het een herkenningspunt en een identiteit geeft aan het gebouw.